ایران خودرو
اخراج کارگران ایتکو پرس !

بنا به خبر دريافتى٬ در ادامه سیاست اخراج و بیکار سازی کارگران در پایان سال از جانب حکومت اسلامی و سرمایه داران٬ به دستور نیاکان مدیر ایتکو پرس و همدستی فرزانه پور مدیر تولید٬ از هم اکنون خبر اخراج 8 نفر از کارگران بخش تعمیرات اعلام شده و حداکثر تا چند روز آینده به اجرا در خواهد آمد.

در این روزها خبر و زمزمه های اخراجهای گسترده ای که در راه است در میان کارگران دهان به دهان میچرخد. در بخش تعمیرات سایتهای یک و دو ایتکوپرس بیش از بیست نفر کارگر مشغول به کارند که کارشان سرویس و نگهداری و تعمیر و راه اندازی انواع دستگاههای پرس است. دستگاههایی که در شبانه روز حتی یکبار هم خاموش نمیشوند. با اینحال علاوه بر بیکاری و فقر و اضطراب و محرومیت مضاعفی که به زندگی کارگران اخراجی و خانواده هایشان در آستانه سال نو تحمیل میشود٬ ظاهرا قرار است فشار، شدت و زمان کار را برای کارگران بخش تعمیرات افزایش دهند تا خلا کاری کارگران اخراجی جبران شده و حضرات به سود بیشتری برسند.

علاوه بر این اخیرا شیفت کاری سایت دو ایتکو را که در این مرکز بیش از 80 نفر کارگر مشغول به کارند را از سه شیفت 8 ساعته به دو شیفت 12 ساعته کاهش داده اند. همچنین مبلغ ساعت اضافه کاری را که در تعطیلات 5/1 برابر روزهای عادی محاسبه و پرداخت میشد را کاهش داده و هم اکنون ساعت اضافه کاری در تعطیلات مانند روزهای عادی محاسبه و با انواع تاخیر و کار شکنی پرداخت میشود. در حال حاضر بسیاری از کارگران سنوات سال پیش و امسال را دریافت ننموده اند. (سنوات برابر است با یکماه پایه دستمزد که در پایان سال بایستی به کارگران قراردادی پرداخت شود) براى سرمايه داران اصلا مهم نیست که کارگر و خانواده اش از بیکاری و فقر متلاشی شوند و یا در زیر فشار وحشیانه و خطرات ناشی از کار نابود و له شوند. آنچه برای سرمایه داران سودجو طفیلی و حکومتشان حائز اهمیت است انباشتن حسابهای بانکیشان و دوام حکومت فاسد و پوشالیشان است   .

سایت یک و دو ایتکو پرس با بیش از 1500 کارگر قراردادی و سفید امضا با قراردادهای یکطرفه و پایه دستمزدهای 264 هزار تومانی٬ از زیر مجموعه های اصلی پرسی ایران خودرو است که اخیرا سفارشات سایپا را هم انجام میدهد. کار فشرده و سنگین و پر خطر در ساعات طولانی و فرساینده شبانه روز و اضافه کاری اجباری در تعطیلات به شیوه سربازخانه ای از جمله ویژگیهای جهنم ایتکوپرس است    .

مرگ بر جمهوری اسلامی!
آزادى٬ برابرى٬ حکومت کارگرى!
زنده باد جمهورى سوسياليستى!

حزب اتحاد کمونیسم کارگری
٢۵ اسفند ١٣٨٨ – ١۶ مارس ٢٠١٠